شهید محمد جوادیان

نام پدر: عبدالله

نام مادر: صغری زیارتی

تاریخ و محل تولد: ۱۳۴۷/۱/۱، یزدل

شماره شناسنامه و محل صدور ۷۵ کاشان

تحصیلات: سوم راهنمایی

وضعیت تاهل: مجرد

سوابق :فعالیت عضو پایگاه بسیج شهید بهشتی مسجد صفاری کاشان نیروی ویژه

بسیج در بهداری سپاه کاشان

یگان اعزام کننده سپاه، لشکر ۱۴ امام حسین (ع)

نوع عضویت: بسیجی

تاریخ آخرین اعزام ۱۳۶۲/۱۲/۵

مدت حضور در جبهه پنج ماه و بیست روز

دفعات حضور در جبهه سه مرتبه

مسئولیت در جبهه تک تیرانداز

تاریخ و محل شهادت: ۱۳۶۲/۱۲/۱۴، پاسگاه زید

نحوه شهادت: اصابت گلوله

نام و رمز عملیات خیبر، یا رسول الله (ص)

سن شهید پانزده سال

مدفن شهید گلزار شهدای دارالسلام کاشان

تاریخ خاکسپاری: ۱۳۶۲/۱۲/۱۷

گزیده وصایا و سخنان

شهادت در مکتب اسلام مقامی بالاست که فقط به اولیای خدا تعلق میگیرد، شهادت هم انسان را به جوار رحمت حق تعالی رهنمون میسازد و هم جامعه را به سوی سعادت میکشاند.

بارالها! هرکس در راه تو بمیرد زنده است زندگی بی عشق تو ننگ و بی ارزش است. دوست دارم در راه تو سر از تنم جدا گردد. شهید زنده است و خون او بر پیکر جامعه تزریق میشود و حیاتی تازه به جامعه میبخشد امام حسین (ع) و یارانش به انسانها آموختند که همراهی ،ذلت ننگ است و در هر زمانی باید دلیرانه جنگید تا سعادت به دست آید برای رسیدن به اهداف بلند اسلامی و ساختن کشوری آباد باید به اخلاق اسلامی وحدت کلمه توکل بر خدا و تلاش و کوشش بسیار متکی باشیم.

(( بارالها در رهت هرکس بمیرد زنده است

زندگی بی عشق تو ننگ است و بی ارزنده است

دوست دارم در رهت از تن جدا گردد سرم

من بمیرم باک نیست اما بماند رهبرم ))

خاطره

محمد در مهمان نوازی شاخص و زبانزد خاص و عام بود هر وقت کسی به منزل می آمد و یا یکی از بستگان و آشنایان را در شهر میدید آنها را به خانه دعوت میکرد. ایشان خیلی مهمان نوازی را دوست داشت و به آن اهمیت میداد در منزل نیز بسیار خوش رفتار، بشاش و خنده رو بود و حرکات و رفتارش باعث میشد که دل دیگران و اعضای خانواده شاد شود.

به یزدل و بچه های یزدل علاقه خاصی داشت با وجود اینکه بسیاری از آنها را نمیشناخت اما هر کجا آنها را میدید به گرمی از آنها استقبال میکرد یکدفعه در جبهه یکی از بچه ها به او گفته بود که امشب بچه های یزدل به منطقه می آیند ایشان هم از قبل برای رزمندگان یزدلی غذا گرفته و برای شان کنار گذاشته بود و خودش هم غذا نخورده و صبر کرده بود تا بچه ها بیایند و با هم غذا را…

برای مطالعه ادامه خاطره به (( کتاب زندگان جاوید ))

  اثر میثم رضوانی یزدلی مراجعه فرمایید.